จาก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ถึงนักเขียนหนุ่ม

คัดจาก จาก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ถึงนักเขียนหนุ่ม

โดย มาลี วรรณศิลป์

สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์, 8-14 สิงหาคม 2542

"ขณะนี้มันทำท่าว่าอารมณ์ขันบนถนนหนังสือจะน้อยลงไป.."

"อันที่จริงผมเขียนเรื่องหนักนะ แต่พยายามเอาอารมณ์ขันมาสอดใส่ ถือคติว่าทำเรื่องยากให้ง่าย ทำหนักให้เบา"

"เรื่องสั้นหรือนวนิยายมีหลายแบบหลายลักษณะที่จะรับใช้สังคม ประชาชนก็ยังมึนงงเหมือนเดินอยู่ในเงามืด นักเขียนควรที่จะช่วยจุดเทียนสักเล่ม ให้คนมีแสงสว่าง ให้คนคลายอึดอัด"

"นักเขียนต้องยืนอยู่ฝ่ายเดียวกับประชาชน แต่ไม่ใช่ยืนหน้าบึ้ง ต้องยืนแบบให้กำลังใจกัน โอบไหล่ประคับประคองกันไป"

"ศัตรูของเราเปลี่ยนหน้า นักเขียนอย่าไปสับสน เราต้องพยายามจับศัตรูให้ได้ และพยายามเปลี่ยนหน้าไพ่สู้กับมัน อย่ามัวนั่งค่อนขอดตัวเองว่าเรายังเด็ก เราสับสน อย่าไปคิดอย่างนั้น.."

"เมื่อใครค้นพบแนวทางของตัวเอง เราจะดีใจมาก และภาวนาขอให้ไปถึงปลายทาง"

"การพบตัวเองไม่ง่าย เช่นเดียวกับพบศัตรูก็ไม่ง่าย"