วันอาทิตย์ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2556

โปสเตอร์ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ สำเริง



'รงค์ วงษ์สวรรค์ สำเริง

วันที่ 18 พฤษภาคม 2539
ณ ไทยพาณิชย์ปาร์คพลาซ่า 
สำนักงานใหญ่ธนาคารไทยพาณิชย์ 







เยือนสวนทูนอินหลังวันข่าวร้ายข่าวลือ



โดย น้องใหม่ ลูกนายายอาม
ผู้จัดการรายวัน, วันเสาร์-อาทิตย์ที่ 1-2 มกราคม 2543


25 ธันวาคม ในขณะที่ใครหลายคนกำลังเฉลิมฉลองคืนวันคริสต์มาสและม่วนซื่นโฮแซวอยู่กับงานในกลุ่มในก้อนหลายต่ออีกหลายงานทั้ง ณ ชานเมือง และกรุงเทพฯ แต่ในวันเดียวกันนี้นั้น กลับมีกระแสข่าวเล่าลือว่า "พญาอินทรีแห่งฟ้าอักษร" 'รงค์ วงษ์สวรรค์ เดินทางไปสู่สัมปรายภพเสียแล้ว

ผู้จัดการ-วรรณกรรม ทะยานด่วนสู่โป่งแยง เข้าไปยังสวนทูนอิน ถิ่นพำนักของนักเขียนรุ่นซูเปอร์เฮฟวี่เวตในทันทีที่ทราบข่าว เมื่อไปถึงแทนที่จะพบน้ำตาแห่งความโศกเศร้า กลับเป็นน้ำตาแห่งความปลื้มปิติอันเกิดมาจากอาการหลังหัวเราะหัวใคร่ในวงสนทนา

เรื่องราวซึ่งไม่ตรงกับข่าวลือเป็นอย่างไร เชิญมิตรสหายและท่านผู้อ่านที่เคารพรับรู้ไปด้วยกันตั้งแต่บรรทัดข้างล่างนี้เป็นต้นไป


อ่านเนื้อหา 

ส่วนที่ 1
ส่วนที่ 2
ส่วนที่ 3






ตราประทับ 'รงค์ วงษ์สวรรค์



งาน Happy Book Day ของสำนักพิมพ์มติชน ประจำปี 2545 มีกิจกรรมให้ผู้ร่วมงานประทับตรานักเขียนตามที่กำหนดลงในพาสปอร์ต เพื่อแลกของสมนาคุณกลับบ้าน 

'รงค์ วงษ์สวรรค์ คือ 1 ใน 28 ตราประทับนักเขียนในงานดังกล่าว








ที่คั่นหนังสือ 'รงค์ วงษ์สวรรค์














**ยินดีรับการแบ่งปัน ที่คั่นหนังสือ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ นอกเหนือจากนี้ครับ รบกวนแจ้งได้ที่ pyainsee@yahoo.com

วันพุธที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2556

เรื่องสั้น : พยอมผู้ว้าเหว่



ประวัติการพิมพ์ (เท่าที่มีข้อมูล)

- ฟ้าเมืองไทย ปีที่ 5 ฉบับที่ 251 (2517)
- ไม่นานเกินรอ พิมพ์ครั้งที่ 1 (2518)
- บูชาคุณแม่ นางพินิจภูวดล (2518)
- ใกล้หมอ ปีที่ 2 ฉบับที่ 6 (2521)
- แกงส้มผักบุ้ง 22.00 น. และหลายเรื่องสั้นของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ (หนุ่ม) (2521)
- ไม่นานเกินรอ พิมพ์ครั้งที่ 2 (2552)


หายากที่ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ เขียนเรื่องสั้นโดยเล่าเรื่องตามขนบดั้งเดิมของ วรรณกรรมเพื่อชีวิต ซึ่งเรื่องสั้น พยอมผู้ว้าเหว่ คือตัวอย่างที่หายากนั้นในยุควรรณกรรมเพื่อชีวิตเบ่งบาน

ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารฟ้าเมืองไทย ปีที่ 5 ฉบับที่ 251 วันที่ 10 มกราคม 2517 เกี่ยวกับม่ายลูกหนึ่งติดเหล้า-ยากจน หลังผัวขี้ขโมยโดนยิงตาย ตั้งใจว่าจะใช้ร่างกายหากินส่งเสียลูกให้ได้ดี







เรื่องสั้น : แผน. วิรุณ "...เอาเมี่ยงเขามาอม"


ประวัติการพิมพ์ 

- หนุ่มสาว ฉบับที่ 6 (2520)
- ฝนเหล็ก - ไฟปืน '๓๕ (2546)




วันศุกร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

รวมคอลัมน์ # 3 : คอลัมน์ตัวเลข (1)



คอลัมน์ ๐๐.๐๐ น.
นิตยสาร ฟ้าเมืองไทย
ปลายสิงหาคม 2512 - ต้นมีนาคม 2514

*รวมเล่ม ๐๐.๐๐ น.



คอลัมน์ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ๒๕๑๘
นิตยสาร ฟ้าเมืองไทย
ช่วงปี 2518 - 2519

*รวมเล่ม จากโคนต้นไม้ริมคลอง+ถึงป่าคอนกรีท
*รวมเล่ม ปักกิ่ง-กรุงเทพฯ



คอลัมน์ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ '28
นิตยสาร ฟ้าเมืองทอง
พ.ศ.2528



คอลัมน์ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ๑๖.๐๐ น.
นิตยสาร บานไม่รู้โรย
ปีที่ 4 ฉบับที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2531

*ลงฉบับเดียว เป็นฉบับอำลาของบานไม่รู้โรย
เนื้อหารวมอยู่ใน นินทานายกรัฐมนตรี






วันศุกร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ชีวิตจริง และความจริงของชีวิต 'รงค์ วงษ์สวรรค์




คัดจาก ชีวิตจริง และความจริงของชีวิต
'รงค์ วงษ์สวรรค์ นายภาษาแห่งสวนทูนอิน
โดย สัจภูมิ ละออ
ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 15 ฉบับที่ 1 พฤศจิกายน 2536



"ชีวิตเรานี่มันลำบาก คนที่มองเรามาเหมือนคนละคน เราไม่บอกว่าเราทุกข์ ตัวละครเรากินเหล้ากันราคาแพง นั่งกินกันในร้านแพงๆ ตัวเราเองอาจจะกินข้าวแกงข้างถนน มันคนละคนกัน"

"เราต้องเข้าใจชีวิต"

"ต้องเขียนจากชีวิตจริง ชีวิตจริงคือเรื่องที่ได้จากตัวเอง ตัวเองเกิดมาอย่างไร เรียนหนังสือที่ไหน ผ่านความทุกข์ความเจ็บปวดมาอย่างไร เพื่อนเป็นอย่างไร เก็บมาเขียนให้หมด นี่คือชีวิตจริง"

"อันดับสอง เราต้องเขียนความจริงของชีวิต...พยายามใคร่ครวญให้ดี จากชีวิตจริงมาสู่ความจริงของชีวิต"

"สิ่งเหล่านี้นายจะรู้ได้ จะคิดได้ เมื่อนายมีความชำนาญในการมีชีวิต นายจะต้องเติบโตมีความชำนาญในการที่จะเป็นคน"

"นักเขียนนี่ไม่มีใครมาสร้างมันได้ ไม่ใช่ปั้นหม้อปั้นโอ่งนี่หว่า มันต้องเป็นด้วยตนเอง ต้องฝึกฝน ต้องเข้าใจโลก ต้องเข้าใจปรัชญาชีวิต ต้องเข้าใจตรรกวิทยา ต้องเข้าใจหลายๆ อย่าง ไม่ใช่อยู่ๆ มาเป็น"








นักเลงโกเมน ในจักรวาล + จุดประกายวรรณกรรม



นักเลงโกเมน
จักรวาลรายสัปดาห์
พ.ศ.2516




นักเลงโกเมน
 จุดประกายวรรณกรรม กรุงเทพธุรกิจ
พ.ศ.2540








รวมคอลัมน์ # 2



คอลัมน์ กรุงเทพฯไม่ร้องไห้
นิตยสาร คนกรุงเทพ
เริ่มฉบับปฐมฤกษ์, 11 กรกฎาคม พ.ศ.2523




คอลัมน์ แมงบาร์ ไฮ-คลาส
นิตยสาร HI-CLASS
เริ่มฉบับปฐมฤกษ์ สิงหาคม พ.ศ.2526




คอลัมน์ ๒๘ ดีกรีผสมกาแฟดำเที่ยงวัน บรั่นดีแกล้มสังขยาเที่ยงคืน
นิตยสาร HIS รายเดือน
เริ่มฉบับที่ 2 เมษายน พ.ศ.2517




คอลัมน์ RAINBOW'S END
นิตยสาร ขอบฟ้าสยาม
เริ่มฉบับปฐมฤกษ์, ตุลาคม พ.ศ.2539








เรื่องสั้นในนิตยสารคุณ




เรื่องสั้น : กระถินกากเดนสงคราม
นิตยสารคุณ, ปีที่ 1 ฉบับที่ 6 สิงหาคม 2522




เรื่องสั้น : สมจิต บาร์โดท์ ยังไม่เฉากลีบ
นิตยสารคุณ, ปีที่ 1 ฉบับที่ 7 กันยายน 2522









วันศุกร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2556

เสเพลบอยชาวไร่ : จาก จอห์น สไตน์เบ็ค ถึง 'รงค์ วงษ์สวรรค์

บทวิจารณ์โดย กอบกุล อิงคุทานนท์

จาก โลกหนังสือ ปีที่ 4 ฉบับที่ 4 มกราคม พ.ศ.2524


(ขยายภาพเพื่ออ่านโดยเปิดในแท็บหรือหน้าต่างใหม่)














แฟ้มภาพ : เกาะนูเมอา พ.ศ.2524




จาก BR ปีที่ 11 ฉบับที่ 113 ตุลาคม-พฤศจิกายน พ.ศ.2524







โฆษณา : มีนาคม ๘๘



จาก ฟ้าเมืองไทย ปีที่ 2 ฉบับที่ 58
วันพฤหัสบดีที่ 30 เมษายน พ.ศ.2513






โฆษณา : แดง รวี



จาก หนุ่มเหน้าสาวสวย ฉบับที่สาม กุมภาพันธ์ พ.ศ.2513







โฆษณา : หนังสือน่าอ่านเดี๋ยวนี้!



จาก หนุ่มเหน้าสาวสวย ฉบับที่สาม กุมภาพันธ์ พ.ศ.2513







นักวิ่ง...แห่งสวนทูนอิน



คัดจาก ชีวิตของตัวอักษร 'รงค์ วงษ์สวรรค์
โดย ยุทธนา วรุณปิติกุล
เซ็คชั่นเสาร์สวัสดี ฉบับที่ 56
กรุงเทพธุรกิจ วันเสาร์ที่ 17 มิถุนายน 2543



"เรากินเหล้าตั้งแต่อายุ 16 ไปนั่งร้านกาแฟ ร้านเหล้า รู้จักคนนั้นคนนี้ โดนเขาเตะบ้าง เตะเขา ชกเขาบ้าง ไปๆ มาๆ ก็เป็นเพื่อน งานเขียนมันมาทีหลัง"

"เป็นคนอยู่เงียบๆ ไม่เป็น ไม่ชอบอยู่คนเดียว ยกเว้นตอนอ่านหนังสือ เราชอบคบคน พอตอนหลังมาเป็นนักเขียน ก็...เออ กูก็มีอะไรแยะเหมือนกันโว้ย"

"เราเองเป็นคนสองคนในตัวเอง เป็นคนมีความขัดแย้ง ขณะที่เราทำชั่วเราก็ปลูกต้นไม้ เรารักต้นไม้ที่สุดในชีวิต อาจเป็นเพราะแม่เราเป็นชาวสวน"

"ตั้งแต่เด็กนี่จะไปเกเรยังไงกลับบ้านก็จะปลูกกุหลาบ ปลูกบอนสี โตหน่อยกลับมาดึกดื่น เพียบจากวงเหล้ากลับมาตีสามก็รดน้ำจับแมลงให้กุหลาบ"

"เราต่อรองอะไรไม่เป็น ไม่เคยเรียกร้องค่าต้นฉบับ นอกจากเขาจัดให้ อีกอย่างเราเป็นคนใจอ่อนด้วย ซื้อของไม่เคยต่อ ยิ่งคนแก่ขายก็ยิ่งไม่ต่อ"

"เวลาเขียนหนังสือ เขียนไม่จบไม่เลิก แต่ไม่ใช่ง่วงแล้วยังตะบี้ตะบันเขียนนะ ต้องแจ่มใสสุขภาพดี เพราะงานเขียนเป็นงานหนัก"

"เราไม่เคยรออารมณ์เลย เพราะเราเป็นนักเขียนอาชีพ ขืนรออารมณ์ไม่ต้องเขียนกัน เรารู้แล้วพรุ่งนี้จะเขียนอะไร เรารู้อยู่แล้วว่าในสัปดาห์หนึ่งเราจะเขียนอะไรบ้าง"

"การจะเป็นนักเขียนนายต้องรอบรู้ เราจึงไม่ชอบคำว่าคนขายฝัน เราขายความจริง"

"เราเป็นคนไม่เชื่อในความสุข เราไม่เชื่อว่ามีความสุข แต่เราพยายามวิ่งหนีความทุกข์" 

"การวิ่งหนีความทุกข์คือศิลปะของการใช้ชีวิต คือการเยียวยาความเจ็บปวด คือการรักษาบาดแผล เราไม่เชื่อว่ามีรถสปอร์ต มีรถสักสิบคันจะมีความสุข ไม่เชื่อว่ามีเงินพันล้านจะมีความสุข"

"คนเรามันต้องสงสัยอยู่เรื่อย ถ้าคนเราไม่สร้างคำถามแล้วพยายามหาคำตอบ ชีวิตก็ว่างเปล่า"

"ทุกคนต้องเป็น 'นักเลงชีวิต' ทั้งนั้น คนเราจะมีชีวิตอยู่ได้ต้องท้าทาย"

"เราเป็นคนที่ใช้ชีวิตสิ้นเปลืองมาก เปลืองสุขภาพ เป็นคนที่ใช้ชีวิตอย่างที่เขาเรียกจุดเทียนสองด้านในเวลาเดียวกัน"

"เรื่องสังขารนี่เป็นของจริง เวลากับความตายเป็นของที่จริงที่สุด ทุกคนได้เท่าเทียมกันหมด"

"การรู้จักรักคนอื่นเป็นเรื่องดีที่สุด การให้ดีกว่าการรับ... เราให้ความอบอุ่นกับเพื่อน เป็นเพื่อนที่ดีของเพื่อน เอารอยยิ้ม คำพูดดีๆ มาให้กัน รู้สึกว่าโลกนี้น่าอยู่ การให้การรับต้องตีความให้ดี นี่คือการรู้จักคิดถึงคนอื่น"